Op dinsdag heeft mijn man normaal school, maar vorige week heeft hij zijn blok-toets/examen gehad en dus was hij vanmiddag al vroeg thuis van zijn werk.
Voor woensdagavond stond op de kalender: onze avond ♥ , maar die hebben we een dagje naar voren geschoven omdat het zo mooi uit kwam vandaag!
Het was een middag met een gouden randje!
Vanmiddag had ik al lasagne klaar gemaakt, zodat alleen de oven nog maar aangezet hoefde te worden.
(En als je denkt, wat een mega pan vol voor twee personen: er is nog een grote schaal die klaar staat om de vriezer in de gaan :-) )
We wisten eigenlijk nog niet goed wat we zouden gaan doen, we hadden het al over het strand gehad vorige week, maar het weer was zo onstuimig en wisselvallig dat we het zonde vonden als we daar waren en het zou alleen maar regenen.
We besloten in de buurt te blijven, en zijn daarom naar Kinderdijk geweest (10 min. binnendoor en dan de pond over, lekker dichtbij!).
Het was heel fijn zo samen, we hebben lekker gewandeld (ook nog in de omgeving) en hebben heerlijk gesproken en gezwegen met elkaar :-)
We vinden het allebei heerlijk om zo samen te zijn! Toen we verkering hadden gingen we regelmatig naar het strand o.i.d, maar het lijkt wel alsof het er niet meer van komt als je getrouwd bent.
We deden het toen ook vaak om lekker samen te kunnen zijn.
Hier nog wat foto's van onze heerlijke middag!
Het gemaal wat nu het water de Lek in pompt.
Een tekening van de molens.
De 19 molens van Kinderdijk
Op handen en knieën zijn in 1366 en 1369 twee kanalen gegraven door de Alblasserwaard naar Kinderdijk om overtollig (regen) water in de rivier de Lek te lozen. Omdat de kanalen niet meer waren opgewassen tegen het stijgende water, werden 8 molens in 1738 en 8 molens in 1740 gebouwd om de achterliggende landen tegen overstroming te beschermen. Het werelderfgoedomein verkeert nog steeds in vrijwel oorspronkelijke staat. Moderne gemalen hebben inmiddels de taak van de molens overgenomen.
Maar liefst 19 windmolens in totaal staan hier nu dicht bij elkaar, als indrukwekkend symbool van de Hollandse strijd tegen het water. Unesco plaatste het molencomplex dan ook op de werelderfgoedlijst in 1997.
(dit stond op het bord wat hierboven ergens op een foto staat)
De klok van de kerktoren blonk prachtig in de ondergaande zon...
En toen de zon bijna weg was, waren we alweer vlak bij de auto. Nog even snel een paar foto's gemaakt en toen naar huis. En wat is het dan heerlijk als je alleen de oven maar aan hoeft te zetten :-)
We hebben genoten van het eten, van de gezelligheid, kaarsen aan, de gesprekken.
Na het eten hebben we nog even ieder wat voor zichzelf gedaan.
Ik ben pas begonnen met mijn jaarjournaal, zie voor meer informatie
hier.
Omdat ik niet gelijk 1 januari begonnen ben, had ik nog wat in te halen ( al hoewel mn hoofd al wel vol met ideeën zit/zat). Het is een heerlijk werk om te doen. Hier een paar foto's van het begin.
Elke ochtend komt er een zwaan in z'n eentje langs gedobberd.. Eigenlijk elke morgen zie ik 'm langs komen, het lijkt wel een soort inspectie rondje. Ik vind het zulke mooie beesten, dat ik voor een zwaan heb gekozen voor het voorblad.
( een poes tekenen is toch nog best wat lastiger als dat ik dacht...:p )
Wat de toekomst brengen moge.. Mij geleidt des Heren hand..
Ik heb het hele lied uit geschreven. ( Mijn man voelde trouwens even om te kijken of de 'rol' papier er niet op geplakt was ipv getekend... :-) hihi!)
Een inspirerende tekst.
Hebben jullie het boek 'De Schuilplaats' van Corrie ten Boom weleens gelezen?
Een aanrader!
Liefs, Marike